EET JIJ GEZOND? EN WAT VERSTA JE ONDER GEZOND ETEN?

Jamilla: Tegenwoordig zijn Sem en ik wat meer bezig met sporten en we letten meer op de calorieën. Ik ben van mening dat als je dit doet, je ook nog lekker een Magnum of slagroomsoesje kan eten. Verder eet ik volgens mij wel gezond. Spinazie vind ik lekker, en de bloemkool van oma natuurlijk. Dat is, samen met draadjesvlees en aardappelen, echt mijn favoriete eten.
Mientje: Ik vind dat ik ook gezond eet. Vanochtend at ik bijvoorbeeld warme havermoutpap met bosbessen en tussen de middag eet ik altijd bruin brood. ’s Avonds maak ik zelf pasta of aardappels, vlees en groente. Fruit eet ik ook, en natuurlijk een toetje. Dat moet kunnen vind ik.

WAT BETEKENT ‘ER GOED UITZIEN’ VOOR JE?

Jamilla: Goed in je vel zitten. Dat zie je aan de buitenkant!
Mientje: Kleding waar je je lekker in voelt helpt ook. Dan hoef ik daarnaast echt geen dikke make-up op. Misschien mijn ogen een beetje aanzetten, maar dat is het dan ook.
Jamilla: Als ik me goed voel, maakt het me niet zoveel uit hoe ik eruit zie. Zelfs als ik de hond uitlaat of naar jou kom.

SPORT JE? HOE BELANGRIJK VIND JE DIT?

Jamilla: Ik had eerst echt een hekel aan de sportschool. Ik vond het verschrikkelijk. Al die spiegels en mensen die zich aan het uitsloven zijn. Daar werd ik onzeker van. Maar nu hebben we hier in de buurt een sportschool met een gemoedelijke sfeer en weinig spiegels. Dat voelt beter. Nu vind ik het zelfs fijn om te gaan. Dat had ik vorig jaar niet gedacht hoor!
Mientje: Ik sport ook, dat doe ik al van jongs af aan. Ik heb als kind op de gym en wandelvereniging gezeten. Daarvoor liepen we eens in de 3 weken een lange afstand, een mars. Daarna ging ik op jazzballet, dat kwam toen allemaal in. Later volleybal met opa. Dat heb ik tot mijn 45e gedaan. Toen nog volksdans, en nu zit ik bij het koor. Sinds een jaar of tien ga ik naar de sportschool. Ben er toch wel druk mee als ik er zo over nadenk, dat sporten! Ik vind het gewoon belangrijk, altijd.

HEB JE WEL EENS HET GEVOEL GEHAD DAT JE NIET GOED GENOEG WAS VANWEGE JE UITERLIJK?

Mientje: Ja, eigenlijk best vaak. Daar werd ik enorm onzeker van en dan kroop ik echt in mijn schulp. Zelfs bij vriendinnen had ik soms het gevoel er niet bij te horen. Daardoor zijn er vriendschappen kapot gegaan. Als dat eenmaal in je zit, kom je er nooit meer vanaf.
Jamilla: Eind basisschool en begin middelbare school heb ik dat gevoel ook gehad, dat ik er niet bijhoorde. Mijn borsten gingen vroeg groeien, daarin liep ik voor op de rest. Daar werd ik super onzeker van.
Mientje: Dat herken ik. Bij mij op school riepen ze nare dingen, zoals ‘zure melk’. Dat was vervelend. Ik werd echt gepest.
Jamilla: Bij mij op school gebeurde dat bij gym ook. Echt niet leuk.

WAT VIND JIJ DE MOOISTE EIGENSCHAP VAN DE ANDER?

Jamilla: Ik eerst! Ik vind dat je heel zorgzaam bent. Je hebt altijd een luisterend oor. Je geeft me die warme knuffel als ik dat nodig hebt. Als er iets is, dan kan ik altijd naar je toe. En ik praat graag met je.
Mientje: Ik vind je gewoon een geweldige, lieve, mooie kleindochter. We kunnen zoveel plezier hebben samen. Nu je een vriend hebt, ben ik ook heel blij dat we met z’n drieën zo’n goede band hebben. Vanaf dag één hebben jij en ik een hele sterke band gehad. Ik denk dat dat altijd zo zal blijven. Het is ook heel fijn dat jullie zo goed voor mij zorgen.

VIND JE DAT JE JE PROBLEMEN ZELF MOET OPLOSSEN, OF VIND JE HULP VRAGEN GEWOON?

Mientje: Hulp vragen vind ik moeilijk. Ik word er beter in, omdat ik longfibrose heb. Dus ik moet gewoon hulp vragen bij dingen. Maar ik probeer altijd zo veel mogelijk zelf op te lossen. Zo zit ik in elkaar. De scootmobiel heb ik zelf, via de ergotherapeut, aangevraagd. Daar hoefde niemand me bij te helpen. Ook heb ik inmiddels een tuinman en hulp in huis. Maar hulp vragen blijft lastig.
Jamilla: Ja, dat vind ik ook. Het afgelopen jaar ben ik er beter in geworden, ik realiseerde me dat je niet alles alleen kunt doen of oplossen. Soms heb je anderen om je heen gewoon nodig.

HOE GA JIJ OM MET STRESS?

Jamilla: Tegenwoordig wel beter dan vroeger. Als ik een stressvolle periode heb, probeer ik het dagelijks leven zo makkelijk mogelijk voor mezelf te maken. De agenda laat ik dan voor zover mogelijk leeg bijvoorbeeld. Met Sem maak ik een overzicht van wat er allemaal moet gebeuren. Zo’n lijstje geeft me dan echt rust. Kleine dingen zoals weekboodschappen plannen, vooraf nadenken over wat je dan wilt eten, dat helpt ook. Als ik dat niet doe, loop ik helemaal vast. Vooruit plannen is ook fijn, zodat je weet waar je aan toe bent en waar je rekening mee moet houden.
Mientje: Dat plannen heb ik vanaf mijn trouwen altijd al gedaan, net als die wekelijkse boodschappen. Maar als ik stress heb, ervaar ik hetzelfde als jij. Soms helpt het me om een spannende serie te kijken. Door die afleiding denk ik even niet aan de stress.
Jamilla: Ik merk ook dat nu Sem en ik samen zijn, dat hij stress weg neemt. We hebben samen het overzicht. Jij hebt dat natuurlijk niet.
Mientje: Nee, ik mis het ook echt heel erg om tegen iemand te praten als ik thuis kom. Laatst fluitte de buurman net zoals opa Bert, dat deed hij altijd als hij thuis kwam. Dan denk ik weer aan onze tijd samen. En hoe ik het mis om tegen iemand te kletsen als ik thuis kom.

ZIJN ER DINGEN WAAR JIJ JE ZORGEN OVER MAAKT ALS HET GAAT OM DE TOEKOMST?

Mientje: Ja, over de wereld waarin jullie oud moeten worden. Ik maak me zorgen om de oorlogen bijvoorbeeld, en het milieu. Het nieuws vind ik moeilijk om naar te kijken. Soms zet ik het zelfs uit. En de kosten van zorg en medicijnen. Die zijn al zo hoog.
Jamilla: Ik heb er wel een hele andere kijk op. Natuurlijk, er gebeurt veel in de wereld. Maar ik maak me niet ongerust over de toekomst. Natuurlijk denk ik er wel over na, maar ik leef liever in het nu. Wie weet zijn we er volgende week niet meer, waarom zou je je er nu dan zo druk over maken?
Mientje: Ik vind dat heel knap, dat je dat doet. Dat heb ik nooit gekund!