‘We woonden nog maar kort in Tilburg en hadden een baby’, vertelt Sarianne. ‘Oppas was moeilijk te vinden en er was ook nog geen kinderopvang, maar ik wilde wel graag gaan werken. Met een paar bevriende stellen, waarvan de vrouwen ook wilden werken, hebben we het onderling geregeld. We fietsten steeds heen en weer tussen elkaars huizen. Toen is het idee ontstaan: ‘Het zou fijn zijn om bij elkaar te wonen.’
In 1976 ging de bal rollen, met de moeders als aanstichters. ‘We hadden ook nog wat andere idealen, zoals bezittingen delen’, gaat Sarianne verder. ‘We hoefden niet allemaal een eigen wasmachine, auto en grasmaaier. Met 8 stellen gingen we in gesprek met de gemeente Tilburg. Die wilde uiteindelijk deze grond wel aan ons verkopen. Er moest nog wel een bestemmingswijziging komen. Maar het was veel te duur om maar 8 woningen op te bouwen. Hurkmans, onze architect, dacht met ons mee. Hij rekende uit hoeveel het er dan wel moesten zijn om het betaalbaar te houden. ‘We kwamen uit op 20.’