‘Voor mij is fietsen meer dan een hobby. Het is een levensbehoefte, een uitlaatklep. Ik sta er zelfs midden in de nacht voor op. Ieder jaar ga ik de uitdaging aan om nog verder te gaan.
Als ik meer kilometers kan fietsen, is dat niet alleen goed voor mijn lichaam, het doet ook geestelijk wat met me. Op het punt dat ik denk dat ik niet meer kan, ga ik toch door.
Zo heb ik ontdekt dat ik zoveel meer kan dan ik zelf denk. Dit jaar doe ik voor het eerst mee aan een ultrarace: van Utrecht naar de Vogezen en via de Eiffel weer terug naar Utrecht. Helemaal alleen. Ik denk dat ik het kan, dus ik begin er gewoon aan.’
