Janetta Stubbe (41) heeft een aangeboren hartafwijking. Haar hartspier werkt niet goed. Bij toeval werd dat ontdekt toen ze op haar 21e een knieoperatie moest ondergaan. Janetta belandde in de medische molen en uiteindelijk op de wachtlijst voor een harttransplantatie.
‘Ik durf weer naar de toekomst te kijken’
‘De artsen wisten ook niet wat het verloop zou zijn. Ze hoopten het proces met medicatie af te remmen. Een jaar of zes ben ik stabiel geweest. Daarna moest er steeds meer medicatie bij. Een paar jaar geleden kreeg ik te horen dat het met medicijnen niet meer ging lukken. Ze wilden me op de wachtlijst zetten voor transplantatie. Het ging intussen steeds slechter met mij. Even een boodschap doen was al te veel. Daarom kreeg ik een LVAD; een steunhart dat operatief werd ingebracht. De batterij droeg ik dag en nacht bij me in een tas. Best een opgave, het ding woog drie kilo.
Kort na onze vakantie kwam het verlossende telefoontje: er was een hart voor mij beschikbaar. Ze wilden dat ik zo snel mogelijk naar het ziekenhuis kwam. Een golf van blijdschap kwam over ons heen. Maar het was ook heel spannend. Tien uur lang zijn ze met me bezig geweest. De operatie is geslaagd. Ik zal lang moeten revalideren, maar heel voorzichtig durf ik naar de toekomst te kijken en plannen te maken. Sporten, misschien zelfs werken. Als alles goed blijft gaan, mag ik volgend jaar zelfs naar het buitenland op vakantie. Onze zoon Ryan kijkt daar heel erg naar uit. Ik ben heel dankbaar voor dit nieuwe hart. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is dat mensen donor zijn.’